Ingiltere’den Dunya Kupasi izlenimleri

Kesinlikle farkli bakis acilari var Ingilizlerin futbola… Aslinda farklilik onlarin eglence anlayisindan kaynaklaniyor. Belki de bu durumdur holiganizmi doguran. Neyse… bu konulara girmenin hicbir alemi yok. Basligin da anlatacagi uzere Ingiltere’den Dunya Kupasi izlenimlerim. Peki Ingiltere’nin neresinden derseniz? Sunderlend. Kuzey-dogu Ingiltere. Peki bunu neden soyluyorum. Sunun icin. Buralar Londra’ya ya da Ingiltere’nin guney tarafina pek benzemiyor. Bilen bilir. Burasi Ingiliz yogunlugunun hissedildigi bir alan. Yabanci sayisi oldukca az ve bu durumda onlari biraz daha milliyetci hatta bazen irkci yapiyor.

Neyse dunun ikinci maci olan Nijerya-Arjantin macini universitenin maclari yayinladigi salonda izlemek icin Arjantin formasiyla yola ciktim. Onceki yazilarimi hatirlarsaniz, Afrika futboluna olan bagliligimi bilirsiniz. Ama kupa genelinde Arjantin’i destekledigimden bu durum kacinilmazdi. Bu yuzden kendi icimde Nijerya’yi esit oranda destekleyordum. Ama birazda Nijeryali arkadaslari kizdirmak icin cektim uzerime formayi. Maci izledigimiz salonda yaklasik 30 Nijeryali arkadas vardi ve neredeyse tamamini taniyordum. Beni gorduklerinde verdikleri tepki icin Nijerya Ingilizcesiyle tanismaniz gerek oncelikle =)

Macin hemen basinda Heinze’nin muthis goluyle Nijeryali kalabaligin icinde Arjantin formasiyla iyice dikkat cker konuma geldim. Ilk yaridaki zevksiz futbol, ikinci yarida yerini daha izlenilebilir bir futbola birakti. Ancak Nijerya takiminin ofansif oyuncularinin tamami cok kotuydu. Obasi, Obinna, Yakubu adeta sahada yoktular. Lagerback’in Martins, Uche ve Odemwingie hamleleri de seyri degistiremedi. Hele Uche’nin kafasi guzeldi bilmiyorum ama adeta kabus gibiydi. Tabi Nijeryali arkadaslara takilmamak olmazdi! Viktor Ikpeba kadroda mi? Kanu hala futbol oynayabiliyor mu? tarzinda sorularla onlari iyice kizdirmak isin tadiydi. Unutmadan, Manager oyunlarinin efsane kalecisi Enyeama da, oyun database’ini haksiz cikarmayacak bir performans gosterdi. Turnuva sonrasi Israil’de kalmaz diye dusunuyorum. Macin ilerleyen dakikalarinda Messi ve Tevez ile baski kuran Arjantin’in ikinci golu bulacagindan herkes emindi neredeyse. Nijeryalilar, kendi oyuncularina “use your body” diye bagirdikca millet guldu :)

Sozun ozu, Nijerya bu kadroyla bundan fazlasini oynamali ve Arjantin bundan iyisini oynamazsa, kupayi kazanamaz.

Gecelim gunun son macina. Ingiltere-ABD macinda atmosferi daha derin hissedebilmek icin Pub’a gitmeye karar verdik. Alkol konusunda Ingilizlerin tavan yaptiklari saatlerdi. Sokaklarda sacma sapan yuruyen insanlar. Kicini gostermek icin elinden gelen herseyi yaparcasina giyinmis kadinlar… Derken tam Pub’in kapisindan iceri girerken Gerard’in golu geldi ki, ne oldugumu anlayamadim. Sozde Ingiltere’yi destekleyecektik macta ortama ayak uydurmak icin ama beklemedigim anda gelen golle sadece etrafta olup biteni izlemekle yetindim. Ilerleyen dakikalarda artik onlardan biriydim ama bir yanim ABD’yi de desteklemiyor degildi hani.

Ilk yari oynanan futbol o kadar ayrintisizdi ki… Alkolunda etkisiyle kiz arkadaslarinin kicina temasta bulunabilmek icin sacma sapan hareketler yapan Ingilizleri her yerde gormek mumkundu. Elinden icki siselerini dusurenler, siseyi birakmamak icin olacak ki butunuyle yere dusenler… =) Ingilizlerin uyanmaya ihtiyaci vardi ve onuda kaleci Green yapti. Alda at dercesine gelen topu, alamadi ama atti. Ingilizler sok icerisindeydiler. Devre arasinda millet maca uyanmisti. Bende bu arada mekani degistirdim. Baska bir Pub’a gecis yaptim devre arasinda… Yeni gittigim pub (Varsity, bilenler olabilir) Heskeysevmezgillerden olusuyodu ki bende tam yerine gitmisim. Ingiltere milli takimi bir kalecisizlikten, birde forvetsizlikten cok cekiyorda… yine de Heskey’den iyileri var yani. Adam Owen’in parladigi yillarda milli takimda oynuyordu, Owen gitti, Heskey hala orda… Ikinci yari zaman zaman hareketlensede oyun zevksiz bir macti butunuyle. Ingiliz taraftarlar Heskey’den, James Milner’den hep sikayet ettier mac boyu… ABD tarafinda ise Onyewu’nun ve Altidore’un performanslari etkileyiciydi. Onyewu, neredeyse tamamini sakat gecirdigi sezonun ardindan oldukca iyi bir futbol oynadi.

Benim adima gunun en kotu olayi ise, fotograf makinesiz evden cikmis olmamdi. O yuzden bu yaziya fotograf ekleyemiyorum. Ama bir sonraki izlenimler yazisi mutlaka bol fotografli olacak.

Eriyip giden Portsmouth…

Premier Lig’in dibinde yer alan takim Portsmouth, cok degil bundan bir bucuk yil once muthis bir kadroya sahip olan ve ligin en disli ekiplerinden biri olan Pompey su an adeta yerlerde surunuyor. Endustriyel futbolun at kosturdugu Ingiltere de en mallastirilan kuluplerden biri Portsmouth. Surec Aralik 1998’de kulubun girdigi finansal krizle baslamis. O donemde unlu Sirp-Amerikan tefeci Milan Mandaric‘ten yardim alarak gecici olarak duze basan Pompey, Mayis 1999’da Mandaric’in yonetimine gecmisti. Mandaric’in Harry Redknapp’i goreve getirmesiyle yukselise gecen takim Championship’te sampiyon olarak Premier Lige yukselmis ve ardindan da Premier ligteki ilk sezonunda 13. olmustu. Ardindan gelen 15.lik ve 17.lik dereceleri sonrasi Mandaric ile anlasmazliga dusen Redknapp, Southamptan’in yolunu tutmustu. Ocak 2006’da ise kulubu Alexandre Gaydamak satin almisti. Israil asilli is adami kulube kisa zamanda buyuk yatirim yaparak kadroyu guclendirmisti. Kulup kadrosu guclendikce basarilar da gelmekte gecikmemisti. Portsmouth transferde en cok para harcayan kuluplerden biriydi ve kadroda bircok onemli oyuncu bulunduruyordu. Lakin, 2008 de kazanilan FA Cup ta kadronun kalitesinin gostergesi oldu.

26 Mayis 2009’da kulup bir kez daha el degistirdi ve Birlesik Arap Emirlikleri pasaportlu isadami Sulaiman Al Fahim’in kontrolu altina girdi. Al Fahim doneminde yasanan finansal sikintilar sebebiyle, Gaydamak zamaninda cok onemli oyuncular transfer edilerek kurulan kadro, dagitilmaya baslandi. Bu donemde takim bircok as oyuncusunu satarak kasaya para pompalamaya calisti. Transfer sezonunun kapanmasina gunler kala ise takim birkez daha el degistirdi ve Suudi Arabistanli isadami Ali Al-Faraj tarafindan satin alindi. Ancak soyle ki, Al-Faraj ve Al Fahim arasinda hala baglanti var ve ilginctir ki Gaydamak bile hala tam olarak kulupten kopmus degil.

Yakin gecmise bakacak olursak Portsmouth bu sezon ikinci kez maaslari odemek konusunda sikintiya dustu ve su an Premier ligin 20. sirasindalar. Bu pozisyondan kurtulup Premier ligde kalabileceklerine de kimse inanmiyor. Kaldi ki, bu sezon maas odemelerinde yasanan problemler, Pompey’e gelecek yil ceza olarak yansiyacaktir. Bu ligden dusurulme, puan silinmesi tarzi cezalar da olabilir. Su an kulubun menejeri endustriyel futbol babalarinin sag kolu Avram Grant. Kotu giden Portsmouth’u birde Afrika Kupasi tehlikesi bekliyor. Pompey kadrosundan 6 as oyuncu Afrika Kupasina gidecek ve bu donemde kadrosu zaten dar olan takim Premier ligde mucadelesine devam edecek.

Simdi hafizamizi bir yoklayip, bir bucuk yil icinde takimdan kimlerin(onemli olanlar) ayrildigini hatirlamaya calisalim. Defanstan basliyorum. Sol Campbell, su an kulupsuz ve Bosman hakkiyla kulupten ayrildi. Djimi Traore su an Monacoda oynuyor ve bedelsiz ayrildi. Sylvain Distin, sezon basinda 5 milyon sterlin karsiliginda Everton’a satildi. Ingiltere milli takiminin sag beki Glen Johnson sezon basinda 24 milyon sterlin karsiliginda Liverpool’un yolunu tuttu.

Ortasahadaki kayip daha da can yakici; Aralik 2008 de yaklasik 19 milyon sterline Real Madrid’e satilan Lassana Diarra su an  Galacticos II’nin en onemli oyuncularindan biri. Sulley Muntari ise Temmuz 2008’de Redknapp’in karsi cikmasina ragmen 15 milyon pounda Inter’e satilmisti. Agustos 2008de Portekizli ortasaha oyuncusu Pedro Mendes, 3 milyon sterline Rangers’in yolunu tutmustu. Ve ortasahaya son darbede transferin son gununde Harry Redknapp tarafindan vurulmustu. Tottenham, 2.5 milyon sterlin gibi komik bir bedelle Niko Kranjar‘i transfer etmis ve boylece Redknapp’ta Hirvat triosunu kurmustu.

Forvetdeki kayip kuskusuz can yakmaktan ote; Peter Crouch ve Jermain Defoe kulubun Tottenham’a geri iade yapmasi sonucunda takimdan ayrilmisti. Bu iki oyuncunun disinda 31 Ocak 2008 gunu transferin kapanmasina saatler kala o gun itibariyle Premier ligin gol krali Benjani Mwaruwari Manchester City’ye satilmisti.

Portsmouth bu donemde 100 milyon sterlinin uzerinde bir parayi kasasina koydu ancak finansal sikintilar hala asilamadi. Pompey erimeye devam ediyor ve su ana kadar da bunun onune gecilmis degil. Kurtar Portsmouth’u “Endustriyel Futbol”…

Fildişi Sahillerinin şansı-sızlığı!

2010 Dunya Kupasi grup kuralari gectigimiz gunlerde cekildi bildiginiz uzere. Gruplardan herkes haberdardir, gereken tahminler bile yapilmistir diye dusunuyorum. Bir diger yandan da Turkiye’nin olmayacagi turnuvada, favori takimlara destek icin hafiften isinma turlari da baslamistir. Her zaman destekledigim Arjantin ve Hollanda’nin kupada boy gosterecek olmasi benim adima guzel. Ama onlardan ote, gercekten tutkuyla destekledigim bir milli takim var uzun zamandir: Fildisi Sahilleri. Bati Afrika’nin en guclu futbol ulkelerinden Fildisi Sahilleri G grubunda mucadele edecek. Grupta Brezilya, Portekiz ve Kuzey Kore de var. Kuzey Kore kagit uzerinde averaj takimi olarak gorulebilir. Ama tabi sahada bizi surprizlerin beklemedigini kim soyleyebilir ki?

Gelelim yazinin basliginda anlatilmak istenene. Kaseti 2006 Dunya Kupasina sararsak,  o turnuvanin olum grubunun hangisi oldugu aklimiza gelecektir. Almanya daki Dunya kupasinda olum grubu olarak adlandirilan C grubunda; Arjantin, Hollanda, Fildisi Sahilleri ve Sirbistan yer almisti. Benim adima olabilecek en kotu olaydi bu. Destekledigim 3 takimin ayni grupta yer almasinin verdigi his oldukca kafa bozucuydu. O grupta Fildisi Sahilleri muthis maclar cikarmasina ragmen Arjantin ve Hollandaya ilk maclarinda 2-1 yenilmis ve son macinda Sirbistan’i 3-2 maglup ederek, o kupada Afrika’nin gozbebegi olma sansini yitirmisti. Ama hatirlarsiniz ki, muthis bir futbol oynamislar ve erken ayrilislarina ragmen guzel izler birakmislardi.

2010 Dunya kupasinda ise Fildisi Sahilleri yine olabilecek en kotu kuralardan birini cekti. Grupta Guney Amerika’nin diger favori takimi Brezilya ve Avrupa’nin Brezilyasi Portekiz(kim kimin Portekizi ya da Brezilyasi  ya? Aslinda Brezilya, Guney Amerika’nin Portekizi tarihsel olarak :) ) ile ayni grupta yer alacak. Fildisi Sahilleri ustuste  katildigi iki Dunya kupasinda olabilecek en kotu gruplara dustu diyebiliriz ve ortada carcur olan muthis bir nesil var. Jean Marc Guillou’nun attigi adimlarla muthis ivme kazanan ulke futbolu, Academie JMG ve ASEC Abidjan takimlarindan kisa zamanda altyapilarin meyvesini toplamis ve bir anda muthis bir nesil yakalamisti. Avrupa’nin en onemli liglerinde onemli oyunculari olan Fildisi Sahilleri gecen turnuvadan bu yana bu futbolcularin uzerine fazlasini koyamadi. Yani yakalanan muthis kadroya, bir baska deyisle yeni oyuncular eklenemedi.

Fildisi Sahilleri milli takimi kadrosuna bakacak olursak neredeyse butun futbolcularin Academie JMG ve ASEC Abidjan patentli oldugunu gorebiliriz. Yani direkt olarak Jean Marc Guillou etkisi buyuk bu gelisimde. Su an bu nesilin yas ortalamasi 27-28lere yaklasti. Yani ust duzey bir turnuvada derece yapmak icin son sanslari olabilir bu. Cunku, arkadan gelen en onemli futbolculari: Gervinho ve Sekou Cisse. Onun disinda birkac yetenekli genc oyuncu daha var. Ozellikle Isvicre’nin Young Boys takiminin kadrosunda gelecekte Fildisi Sahilleri futbolu icin onemli olabilecek genc oyuncular bulunuyor.Ama ulke futbolundaki gelisimin Salamon Kalou’nun ardindan duraklamaya girdigini soyleyebiliriz.

Fildisi Sahilleri’nin sansi ya da sanssizligi da sudur ki; Dunya Kupasinda cok iyi dereceler yapabilecek bir nesilin, neredeyse hicbir sey yapamadan arenadan cekilme zamanina dogru yaklasmis olmasi. Bu nesil Afrika futbolunun uzun zamandir sahip olamadigi kadar kaliteli oyunculardan olusuyor ve yine zor sartlar altinda olacaklar. Ama  yol zor olsa da, gercekten iyi olduklarini kanitlamalari gerek. Bunun da ilk sarti bu gruptan cikmalari. Her maclarinda tutkuyla destek vermek icin Fildisi Sahilleri saflarinda olacagim…

[EDIT] Yaziyi yazdiktan sonra gordum. Cezasahasi blogunda daha once benim yazdiklarimla birlikte okunmasi gereken cok guzel bir yazi var. Ellerine saglik CezaSahasi…

Anybody have seen my baby!

Rolling Stones-Anybody have seen my baby

Neredeyse karanlik olmus durumda buralar… Bulutlarin arasindan azcik bir isik siziyor, onla yetinmeye calisiyorum. Bayrammis bugun. Hissetmek mumkun degil buralarda. O yuzden Baris Manco’dan “Bugun Bayram” sarkisinin videosunu degil de, bunu ekliyorum. Dinleyin demiyorum, izleyin diyorum. Benim yasadigim donemin sonlarinda youtube yasakliydi “Sansurler” ulkesine cevrilmeye calisilan Turkiye de. O yuzden Dailymotion linki ekliyorum. Umarim o aciliyordur.

Bu kadar los bir ortamda dinlenebilecek en guzel sarkilardan biri benim adima. Dinlemeyenin “Bayrami kutlu olsun.” Dinleyenler ise, hosgeldiler benim dunyama :)

Wigan going down!

Ingiltere’de futbol gundemini elbette bu mac mesgul ediyor. Fransa Ligue 1 deki 5-5’lik Lyon-OM macindan sonra Ingiltere Premier ligide  10 gollu bir maca sahne oldu. Ancak bu defa 10 golun paylasilmis olmasi soz konusu degil. Tottenham, Wigan’a sadece seref sayisini atma imkanini tanidi. Geriye kalani da Defoe ile diger Spurs oyunculari paylasti. “Iste Premier lig bu!” cigliklarini duyar gibiyim. Premier lig gercekten buysa vay halimize! Premier ligde bir takim digerinden 9 gol yiyebiliyorsa durum bayagi vahim demektir. Bir de bu takim o kadar abur cubur bir takim degil hani. Gecen sezonun en disli takimlarindan birinden bahsediyoruz.

Ilginc olanda sudur ki; macin ilk yarisi 1-0 Spurs ustunluguyle tamamlandi ve ikinci yarinin ilk 6 dakikasinda da gol olmadi. Ne olduysa da ondan sonra oldu. 51. dakikada gol atmaya baslayan Defoe ancak 87 de durabildi. O durdugunda skor 7-1 idi. ‘Ulan herkes gol atti, 1 tane de ben atacam” gazina kapilan Wigan kalecisi Kirkland 88’de kendi kendine atti ve 90. dakikada izlemeye deger bir gol da Kranjar’dan geldi.

Tottenham Hotspur 9	Crouch 9, Defoe 51, Defoe 54, Defoe 58, Lennon 64, Defoe 69, Defoe 87, Kirkland (og) 88, Kranjcar 90
Wigan Athletic 1	Scharner 57

Macin istatistiksel degerendirmesini FlyingDutchman detayli bir sekilde yapmis. Ben baska bir seye deginmek istiyorum. Birincisi Harry Rednkapp. Bu adamin seveni azdir saniyorum. En azindan Ingiltere genelinde oyle gorunuyor. Ama iksirimi var, nedir? Degisik bir antrenor Rednkapp. Gittigi takimlarda bir sekilde kariyer yapmasini beceriyor ve Spurs de de cok iyi gidiyor acikcasi. Tottenham daki Hirvat asisi gayet iyi tuttu. Spurs yapilabilecek en iyi blok transferlerden birini yapti. Modric, Corluka ve Kranjar. Hirvat futbolunun en onde gelen 4 oyuncusundan 3’u ! Bu uclunun disinda kalan Eduardo ise birkac km otede ezeli rakip Arsenal’in formasini giyiyor. Rednkapp’in bir sonraki hedeflerinin arasinda Eduardo vardir diye dusunuyorum.

Diger mevzu ise; Jermain Defoe. Dun mactan once 6 olan gol sayisini, mactan sonra 11’e cikardi. Neredeyse dune kadar attigini, bir macta atmaya yaklasmisti Defoe. Bu adam forvet sikintisi yillardir suren Ingiliz milli takimi icin daha onemli bir oyuncu olmali diye dusunuyorum. Zaten ada futbolunun sikintisi kisa forvetler yetistiriyor olmasi. Owen, Rooney, Defoe… hep ayni tip forvetler ama Defoe bu sezon hepsinden bir adim one cikmis gorunuyor. Rednkapp’ta “Rooney fantastik bir oyuncu olabilir ama konu bitiricilikse Defoe’yi tek gecerim.” demis. Rednkapp’tan sonra ben birsey demiyorum.

Aramizdaki Cezayirliler!

Cezayir’in Dunya Kupasina katilacagini duyan bircok kisi bu habere sevinmistir. Benim icin Afrika’dan Dunya Kupasinin olmazsa olmazlari Fildisi Sahilleri, Nijerya ve Kamerun’dur. Ama Cezayir’in kupaya katilacak olmasi da kulaga hos gelen bir hadise idi. Fransa’nin Irlanda’nin hakkini yiye yiye Dunya Kupasi vizesi almasi isleri iyice degistirdi. Bircok insan simdi Cezayir ile Fransa’nin ayni gruba dusmesini diliyor. Cezayir acisindan tarihin rovansi, bizler icin ise Fransa’nin basina gelebilecek en kotu sey olabilir Fransa’nin Dunya Kupasinda Cezayir tarafindan alt edilmesi. Ha bu senaryo tutar mi? Bunu kestirmek cok guc. Bir onceki Dunya Kupasinda Angola ve Portekiz ayni gruba dusmus ancak istenen olmamisti. Ama Fransa yola Domenech ile devam ettigi surece herseyin mumkun oldugunu soyleyebiliriz. Aslinda Raymond Domenech kariyeri acisindan bu kadar kolay tartisilabilecek hatta hice sayilabilecek bir teknik direktor degil. Ancak an itibariyle inanilmaz basarisiz, ne yaptigini kendi bile bilmeyen, vasifsiz bir teknik direktor profili ciziyor Domenech.

Meksika 1986’dan bir Cezayirli taraftar portresi

Blog yazarlarindan dennis’in her gece yatmadan ayni gruba dusmeleri icin dua ettigi Cezayir ve Fransa arasindaki futbol anlamindaki en buyuk hadise kuskusuz: Cezayir asilli bir adamin Fransa futbol tarihine yon vermesidir. Adamin adini soylemeye gerek yok zaten. Fransa’yi ondan once, ondan sonra diye ayirmak yanlis olmayacaktir. Fransa Platini’yi  bu kadar aramamistir. Fransa’nin onsuz neler yaptigini, hatta yapamadigini, olduramadigi icinde nelere basvurdugunu Henry cok guzel anlatti aslinda. Fransa’nin sasali gunlerinden kalan tek adam belki de Henry. Ve son dokunusu da o yapti Fransa icin. Bircoklarimizi tiksindiren bir hareketti ve aramizda hatirisayilir bir Cezayir taraftar kitlesi yaratmaya yetti de artti bile.

Cezayir en son Dunya kupasina arka arkaya 1982 ve 1986 yillarinda katilmis. Ispanya 1982 de gruptaki ilk macinda Bati Almanya’yi 2-1 yenen Cezayir, ardindan Sili’yi de 3-2 yenerek grupta 2 puanlik sistemde 4 puan toplamis. Grup maclari tamamlandiginda 4’er puanli 3 takimin zirvede oldugu grupta ilk ikiyi averajlar belilemis ve Cezayir 3. olarak eve donmustu. Meksika 1986 da ise Brezilya ve Ispanya gibi devlerle ayni grupta yer alan Cezayir sadece Kuzey Irlanda ile berabere kalabilmis ve yine grup maclari sonrasi evin yolunu tutmustu.

Aradan gecen 24 senenin ardindan Cezayir yine Dunya Kupasina gidiyor. O gunlerden farkli olarak Fransa’nin ulke uzerinde uyguladigi futbol somurusunun dozu artmis bir sekilde. Kimler mi var su sasali Fransa milli takiminda Cezayir asilli? Karim Benzema ve Samir Nasri… En buyuk iki ismi verdim, geriye kalanlari aylar once yazdigim yazida okursunuz isterseniz. Hem kaseti geriye sarmis oluruz :)

OM-PSG

Fransa’da Classico gunu. -Sevmiyorum bu “El Classico” turetmelerini ama neyse…- Macin oynanmasi gereken tarih, yaklasik bir ay oncesiydi. Ama son zamanlarda dunyada trend belirleyici olan “domuz gribi” macin tarihinin ertelenmesine yol acmisti.Paris Saint-Germain’in genc oyuncularinda rastlanan domuz gribi macin ertelenmesine sebep olurken, aradan gecen zamanda bircok sey degisti. Ozellikle tum Avrupa’da gozleri Ligue 1’e ceviren bir 5-5 lik mac yasandi. Ligde puan durumuna bakildiginda bu macin aslinda zirveyi ilgilendiren bir yani yok an itibariyle. Marsilya ligde 8., PSG ise 12. sirada bulunuyor. Peki nedir bu macin tansiyonunun bu kadar cok olmasinin temelinde yatan… Evet iki takimda buyuk takimlar, sampiyonluklar vs. vs. Ama en onemlisi Fransa’da yapisal olarak birbirine tamamiyla zit iki sehirin takimlari oynayacak. Baskent Paris, gelenekci, sagci hatta fasiste kayan, yabancilari icine kabul etmeyen bir yapi icindeyken, guney yakasindaki Marsilya bir o kadar kozmopolit, solcu, yenilige acik bir yapi icerisinde…

Sezon oncesi iki takimin da antrenorlerini degistirmis olmasi pek faydali olmamisa benziyor. Stade Velodrome’da OM’nin 29 macta 18 galibiyeti var. Buna karsin PSG sadece 5 maci kazanabilmis.

Vergiler ulkesi Ingilterede TV lisansi’nin fiyati 150 pound olunca izlemiyor insan maclari. Bu senenin bana en buyuk darbesidir bu. Internetten izlerim kimsenin haberi olmaz diyemiyorum cunku adamlar bayagi IP falan kontrol ediyorlar. Neyse artik izleyenler yorumlarlar bize maci :) Herkese domuz gripsiz gunler dilerim…

3 gun, 3 farkli sehir, 3 farkli mac…

Hikaye 3 ay oncesine  ait. Yazmak simdiye kadar mumkun olmamisti. Ingiltere’de 3 gun boyunca, 3 farkli sehirde 3 farkli mac icin 22 Agustos Cumartesi gunu yola koyulmustum. Kac kilometre yol katettigimi bilemiyorum. Ilk duragim Championship’te sezonun 4. hafta karsilasmasi olan Crystal Palace-Newcastle United maciydi. Pazar gunki rota Londra’da Craven Cottege idi. Fulham’in kendi sahasinda Chelsea’yi agirladigi macta kale arkasinda Chelsea taraftarlarinin arasinda maci izleyecektik. Pazartesi ise rotamiz kuzeyi, Anfield Road’i gosterecekti. Beatles’in dogdugu sehirde, Sampiyonlar ligini tarihinde 5 kez kazanmis Liverpool’un Aston Villa ile karsi karsiya gelecegi maci izleyecektik.

Agzina kadar futbolla dolu 3 gun gecirdim Ingiltere’de. Ordan oraya futbol dilencisi gibi gezdim. Kilometrelerce yol katettim. Tek derdim guzel oyunu seyretmekti. 3 gun icinde Ingiltere’nin en iyi ortasaha oyuncularini(Lampard ve Gerard) ve dahasini stadyumdan izlemek nasip oldu. Acikcasi 3. gun artik asiri doz almis gibiydim. Fernando Torres’in golunu seyretmek bile beni kendime getiremedi. Keza Liverpool’da kendinde degildi. Aston Villa karsisinda sahada yoklari oynadilar o gun.

Futbolla yatip, futbolla kalktigim 3 gunki izlenimleri, yasadiklarimi mac mac yazmaya calisacagim  3 ayri yazida… Bu bir giris olsun. Bir kere daha yapmak nasip olur mu bilmiyorum ama, emin oldugum tek birsey varki bir daha maca gittigimde uzak dogulularin yanina dusmemeye dikkat edecegim. Utanmasalar 90 dakikayi kamerayla kaydedecek kadar kimil zararlisi bir millet bunlar. Size onerim mac bileti alirken, kulupten oturacaginiz yerin uzak dogulu yani olmamasini siddetle istemenizdir ;)

Yanlis anlasilmasin, Malouda'yi desteklemeye gitmemistim. Tek derdim rengimi belli etmekti... :)

Corbridge diye bir yer, orada bir futbol sahasi…

Gecen cumartesi bir yerlere, gunubirlik gezi yapmak icin yola ciktigimizda rotamiz Corbridge kasabasini gosteriyordu. Sunderland’in guney-batisinda yer alan Corbridge, Ingiltere’nin countryside yasamini iliklerinize kadar hissedebileceginiz bir yer. Meraklisina; Corbridge, Roma Imparatorlugu zamaninda Roma medeniyetine ev sahipligi yapmis ve Ingiltere’nin her yerinde oldugu gibi burada da tarih korunmus. Neden korumasinlar ki? Bu durum Corbridge’i siradan bir koyden, hareketli bir kasabaya cevirmeye yetiyor, hatta artiyor bile. Neyse meraklisi Corbridge ismini Google arama cubuguna yazabilir. Gelelim fotografta gorunene; issiz, kimsesiz bir futbol sahasi ama yemyesil. Roma zamanindan beri ordaysa? Futbolu Romalilar buldu diyebilir miyiz?

Konuyu suraya getirecem, getiremiyorum. Ingiltere’nin en buyuk avantajlarindan biri bu fotografta gorunen iste. Ingiltere futbol oynamak icin cok uygun bir ulke. Ulkenin icinde bulundugu cografik kosullar sayesinde, boyle futbol sahalarini her yerde gormek mumkun. Ama sahalar genellikle bos! Iste buda Ingiltere’nin problemi: Robot nesil…

Ankaragücü’nde başkan Platini…

Football Manager ‘in 2010 surumu birkac gun once piyasaya cikti bildiginiz uzere… Oyunun cikis tarihinden 1 gun once korsana dusmesi incelenmesi, uzerine dusunulmesi gereken bir konu. Oyunun cikma asamasinin oncesinde Sports Interactive’in Turkiye de yuruttugu calisma ise bir baska ilginc konu… SI Games’in hakli oldugu yanlari gozardi etmemek gerek ancak 10000 imza toplayin oyle gelin, sonra 10000 kisi alsin Turkce cikaralim gibi sart koşmalar dogru bir pazarlama taktigi degil sanki. Zaten Turk insanina oyunu orijinal aldirmak kolay bir is degil.

Neyse onlar bu yazinin konusu degil. Baslikta yazdigim olay, oyunun ilk karsilastigim komik hatalarindan… Ankaragucu’ne Cemal Aydin’li yillarin ardindan yasanan calkantili donem, Gokcek istilasi falan derken, Platini bu ise bir dur diyor. Hani Ankaragucu’nun eski ve mevcut baskanini dusununce Platini biraz XLarge ama diger yandan da Ankaragucu’nde yasanan garip olaylari Platini gelse ancak duzeltir mesajimi veriyor acaba Football Manager!

Whose need a miracle?

Dun gece Sampiyonlar liginde 1-1 biten Lyon-Liverpool macinin ardindan Rafael Benitez bundan sonrasi icin ‘We need a miracle’ demis. Lyon’un 10, Fiorentina’nin 9 puanda ilk iki sirayi paylastigi grupta, kagit uzerindeki lider Liverpool 4 puanla bu yil icin SL perdesini kapatmis gibi gorunuyor ve son iki maclarinda  mucizeden fazlasina ihtiyaclari var. Premier ligte de “Big Four” icindeki yerini Manchester City’ye devreden bir Liverpool var. O yuzden Rafael Benitez! “You need a miracle!” demek daha dogru olacaktir bundan sonrasi icin… Liverpool da hoca degisikligi yakindir. Taraftarin Rafa Benitez’e olan buyuk destegi yavas yavas tersine donuyor. Liverpool transfer donemlerini bircok basarisiz hamleyle kapattikca, takim geriliyor. Bennayoun iyi bir orta saha oyuncusu olabilir ama asla bir kanat oyuncusu degil. Voronin ise degil bu takimin, Premier ligin topcusu degil. Savunmadaki problemler de henuz asilabilmis degil ama en onemlisi ve herkesin dilindeki sey Xabi Alonso’nun yerinin doldurulamayisi. Sahi gecen yil Gareth Barry’yi transfer edebilmek icin, Xabi Alonso’yu satmaya calismiyormuydu Liverpool!

Cookie #1

2 gun once dennis ‘in yazdigi cookie tadindaki, “shortie” isimli yazisinin ardindan klavyenin tozunu almanin zamani gelmisti. Yazmistim daha once bir anda ortadan kaybolmamizin sebeblerini… Blog anlaminda bedeli agir oldu tabi aradan gecen zamanin. Bir yerden tekrar baslaybilmek icin 1 aydir bekliyorum. Bekledikce baslayamadim. Iyiki dennis starti verdi. Bizim icin yola koyulmanin vaktidir artik…

Sona kadar bekletmeden basta soylemeliyim. Klavyedeki Turkce karakter sorunu maalesef devam edecek. Bundan kurtulmanin yollarini arasamda; bulup bulamayacagimdan emin degilim. Bazi tehlikeli kelimeler var onlardan kacinmak gerek, onun disinda birbirimizi anlariz diye umuyorum.

Blog tutmaya veya yazmaya Fransiz futboluyla baslamistim.Oylede devam etmekti niyetim. Ancak rota Ingiltere olunca, birde Fransa lig maclarini takip etmek zor olunca, uzaktan takip eder olduk. Yazmaya baslayamamamin en onemli sebebi bu. Cunku laptop basinda, internetten kacak yollarla mac izlemek surekli yapilabilecek bir is degil. Bir yerde kopuyor insan. Adam akilli maclari izleyemedigin bir lig hakkinda eskisi kadar yazmak da simdilik ertelenmis bir fikir :(

Ama Ingiliz futboluna yakin olmamak mumkun degil burada. Ingiliz kulturunde cok onemli bir yer tutuyor futbol. Biz futbolu falan sevmiyoruz, soyleyim…

Monaco”nun cikisi benim icin surpriz olmadi diyerek bir Gurkan Kubilay tavri sergileyebilirim :) Ama boyle degil tabi isin ardinda yatanlar. Nene’nin etkileyici performansinin yani sira, gozden kacirilmamasi gereken cok onemli bir transfer var Monaco saflarinda. Onun hakkinda gecen yil cok kez yazmistim. Benim icin Iniesta kasa bir oyuncu o. Mathieu Coutadeur, gecen yil Le Mans’ta etkileyici bir performans sergilemisti. Bunu en cok Monaco farketmis anlasilan. Cok iyi bir transfer yaptiklarini kisa bir sure icerisinde daha net gorebilecegimize inaniyorum.

Surprizin ne oldugunu tartismamiza bile gerek yok sanirsam. 1990’li yillarin sonlarinda Ibrahim Bakayoko’lu kadrosuyla Ligue 1’de firtinalar estiren Montpeiller’in donusu gercekten muhtesem oldu. Su an lig tablosunda 4. siradalar. Ama biz ne Hull’lar, ne Hoffenheim’lar gorduk demekten kendimi alamiyorum…

Marsilya ise gecen yili aratan bir performans sergiliyor. Marsilya kadrosu biraz rastgele kurulmus takim kadrosuna benziyor. Oyle degil tabi ama Deschamps’in transferdeki bircok tercihi dusundurucu?

Ingiltere futboluna ucundan deginerek, yaziyi bitirelim. Bildiginiz uzere Sunderland‘te yasiyorum. Hergun Stadium of Light‘in yakinindan yuruyerek okula gidiyorum. Benim ne hissettigimi, bu yaziyi okuyan herken en azindan benim kadar futbolu sevdiginden anlayacaktir.

Ingiltere’de ruya gibi 3 gun gecirdim 2 ay once. 3 gun, 3 farkli sehir, 3 farkli mac. En erken zamanda yazacagim izlenimlerimi fotograflarla…

Sunderland macina gitmek henuz nasip olmadi. Fiyatlar ogrenci butcesini maalesef asiyor. Ama nasil olsa buralardayiz. Arsenal de geliyor zaten bu ay icinde… Gitmek gerek…

Devam edecegim…